"ΕΓ/ΟΓ ΛΑΤΩ (1975-2018) 21:00 Χανιά Πειραιας
Το λιμάνι και η πόλη της Σούδας τα τελευταία χρονια άλλαξαν ραγδαία προς το καλύτερο, με γνώμονα το μέλλον και την εξέλιξη των πραμάτων. Οι ‘’καραβολάτρες’’ θυμόμαστε συνεχείς αλλαγές στο λιμάνι μας. Επίσης τα τελευταία χρονια είδαμε και πολλά πλοια να εναλλάσσονται στη γραμμή ,σε σχέση με την παλιότερη ‘’σταθερότητα’’ που υπήρχε.
Στα χρόνια λοιπόν που οι αλλαγές δεν ήταν κάτι συνηθισμένο, σήμα κατατεθέν της γραμμής ήταν ένα πλοιο που τήν εξυπηρέτησε για 15 περίπου χρονια και προσέφερε σχεδόν τρεις δεκαετίες στην εταιρία του,την Κρήτη και την επιβατηγό ναυτιλία. Ήταν ένα πλοιο που μπορεί να μην είχε τη φήμη και τη δόξα θρυλικοτερων βαποριών της κρητικής ακτοπλοΐας, όμως αγαπήθηκε από αρκετό κόσμο κι ήταν η αφορμή για αρκετούς να μυηθούν σ αυτό που λέμε ‘’καραβολατρεια’’
Ίσως να μην είμαστε οι ποιο ειδικοί να παρουσιάσουμε ένα πλοιο που δε το ζήσαμε αρκετά χρονια η σε μεγάλες ηλικίες. Θα αναφερθούμε όμως σ αυτό μέσα από τις παιδικές και εφηβικές μας αναμνήσεις, όπως το ξεχωρίσαμε και το ταξιδέψαμε σαν απλοί επιβάτες με γνώμονα το ρομαντισμό την καραβολατρεία και τη χαρά των εικόνων και των στιγμών που ζούσες μ ένα ταξίδι μαζί του. Έτσι η σελίδα με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την ημέρα που η ‘’αρχόντισσα’’ σάλπαρε για τις θάλασσες των αναμνήσεων γράφει ένα μίνι-αφιέρωμα για τη ΛΑΤΑΡΑ..
Το λατω λοιπόν ήταν ένα πανέμορφο πλοιο, με μια όμορφη ασχήμια όπως είχε χαρακτηριστεί κι ενας παράδεισος για ένα λάτρη του ταξιδιού. Το μέγεθος του σε σχέση με τα πλοια της γενιάς του, οι ατελείωτες περατζαδες του, η παραδοσιακότητα του σε σχέση με τα πιο σύγχρονα απ αυτό πλοια και το ξενοδοχειακο - λαβύρινθος που είχε το καθιστούσε μοναδικο στα μάτια ενός παιδιού που έκανε όνειρα για ταξίδια,
αλλά και το δέσιμο του με το λιμάνι της Σούδας το καθιστούσαν κομμάτι της ιστορίας του τοπου μας όπως ο συνοδοιπόρος του για αρκετά χρονια ΛΙΣΣΟΣ, το ΕΛ.ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ , το νεότερο ΕΛΥΡΟΣ κι η ΑΝΕΚ. Χαρες, λυπες , γεγονότα, στιγμές, εκδηλώσεις στην πολη ,πάντα κάπου ,αποτυπωνόταν και το στιγμα του ΛΑΤΩ. Η αφιξοαναχωρηση του αποτελούσε για 15 χρονια στιγμή της καθημερινότητας της πόλης μας, οι ήχοι από τα βιντζια,από τα μεγάφωνα των ανακοινώσεων, από τη ‘’φασαρία’’ της μανούβρας, και η μοναδική μπουρου του τα βράδια είναι σίγουρα στιγμές που θα θυμόμαστε για πολλά χρονια όταν το φέρνουμε στο νου μας.
Λίγο μετά την άφιξη και λίγο πριν την αναχώρηση 2011
6 Φεβρουαρίου 2012 Ανατολικοί άνεμοι πλήττουν τη Σούδα. Μετά από μια μεγάλη προσπάθεια επαναπρόσδεσης του πλοίου στο λιμάνι, αφού έσπασαν οι κάβοι, αναχωρεί για το αγκυροβόλιο των Καλυβών όπου θα επιστρέψει το απόγευμα.
Όμορφη στιγμή ήταν να φθάνεις αλλά ίσως κι όταν έφευγες από τον τόπο σου. Ξημέρωμα μ έναν καφέ στο χερι να ακουμπάς στις ξύλινες κουπαστές του υπο ήχους μελωδιών από τα μεγάφωνα και να εμφανίζεται σιγά σιγά η Χανιώτικη ακτογραμμή κι όταν έμπαινε στον κόλπο να βλέπεις τις Μαδάρες, τα Άπτερα, τον Αποκορώνα, τη Σούδα και να χαίρεσαι που γύρισες στον τοπο σου,η στις αναχωρήσεις οπού έφευγες και ανυπομονούσες να ξαναγυρίσεις πισω βλέποντας να απομακρύνονται τα φωτα του κόλπου.
_JPG.jpg)
Τα εξωτερικά καταστρώματα του ήταν σίγουρα αυτό που ξεχώριζαν στο Λατώ. Είχες τη δυνατότητα να απολαύσεις το ταξίδι σου από πέντε επίπεδα ανοικτών καταστρωμάτων σχεδόν καθ’ ολο το μήκος του πλοίου. Πράγμα σπάνιο σήμερα. Κάποιες φορές μπορεί να τύχαινες και το πλωριό κατάστρωμα ανοιχτο που σου πρόσφερε μια απίστευτη εμπειρία στο ταξίδι με την αρχόντισσα.
(Φωτογραφίες από στιγμές στα ανοιχτά καταστρώματα του πλοίου, ίσως για κάτι που πραγματικά το βασιλοβάπορο θα μείνει αξιομνημόνευτο. Ολες από αφιξοαναχωρήσεις του πλοίου στον κόλπο της Σούδας.)
Εσωτερικά το πλοιο μπορεί να μην είχε τη μοντέρνα πολυτέλεια ενός σύγχρονου βαποριού όμως παράλληλα είχε μια όμορφη απλότητα σε συνδυασμό με τη γνωστή ζεστή φιλοξενία της ΑΝΕΚ.
Λεπτομέρειες από τους εσωτερικούς χώρους του πλοίου. Απο πάνω αριστερά 1)Το σαλόνι ΑΡΕΤΟΥΣΑ 2)Ο χώρος του άνω χώρου της ντίσκο 3)Το εστιατόριο 4)Το κεντρικό κλιμακοστάσιο 5) Ο εσωτερικός χώρος γύρω από τη ντίσκο.
Διέθετε δυο βασικά σαλόνια (ΕΡΩΦΙΛΗ και ΑΡΕΤΟΥΣΑ) το χώρο της ντίσκο και μικρότερα σαλόνια πέριξ αυτών. Κάποια ιδιαίτερα γνωρίσματα του ήταν το παραδοσιακο γιαπωνέζικο κλιμακοστάσιο που είχε στο εσωτερικο του και ο γυάλινος χάρτης της Κρήτης που έβλεπε κανείς στην υποδοχή του. Το εσωτερικο του συμπλήρωναν το εστιατόριο και το σελφ σέρβις και τρεις αίθουσες αεροπορικών καθισμάτων μαζί με τις καμπίνες (850 κρεβάτια). Όπως αναφέραμε παραπάνω η ρυμοτομία του ξενοδοχειακού του σε συνδυασμό με τους ‘’ατελείωτους’’ διάδρομους του σε έκαναν να φαντάζεσαι ότι το πλοιο ήταν τεράστιο.
Το πλοιο ναυπηγήθηκε το 1975 ως DAISETSU στα ναυπηγεία naikai στη setonda της Ιαπωνίας. Το αρχικο του μήκος ήταν 175 μετρα που αυξήθηκε αργότερα σε 188 όταν επιμηκιθηκε με την αγορά του από την shin nihonkai ferry και μετονομαζετε VARUNA όνομα που θα πάρει μετέπειτα και το νεότερο ΜΠΛΟΥ ΟΡΑΙΖΟΝ . Το 1987 όταν αρχίζαν να αλλάζουν τα δεδομένα στην Αδριατική και να απαιτούνται μεγαλύτερα και γρηγορότερα πλοια αγοράζετε από την ΑΝΕΚ. Μετά από μια μεγάλη μετασκευή στο Πέραμα οπού το πλοίο μεταμορφώθηκε κυριολεκτικά σ’ ένα πραγματικό βασσιλοβάπορο. Παίρνει το όνομα μιας αρχαίας πόλης που βρίσκετε στο νομό Λασιθίου , γενέτηρα του ναυάρχου του μεγάλου Αλεξάνδρου, Νέαρχο. Νηολογείτε στα Χανιά υπ’ αριθμό 17 και ξεκινάει να γράφει ιστορία, παρέα με το ΛΙΣΣΟΣ ένα πλοιο που μαζί θα αποτελέσουν ένα αχώριστο και δυνατό δυδιμο, θα τονώσουν τις Κρητικές εξαγωγές στην Ευρώπη και θα μείνουν συνοδοιπόροι μέχρι το2007.
Διαφημιστική πλακέτα που υπήρχε στα πρακτορεία για διαφήμιση του πλοίου παρουσιάζοντας τη διάταξη των καταστρωμάτων του. Δίπλα διαφημιστικό στίκερ εποχής της ΑΝΕΚ.
Έπειτα από μεγάλη μετασκευή το 1989 δρομολογείτε στη γραμμή Πατρα Ηγουμενίτσα Ανκωνα και μέχρι την έλευση του ΕΛ.ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ αποτελούσε τη ναυαρχίδα της ΑΝΕΚ και το μεγαλύτερο πλοιο στη μεσόγειο, ήταν μάλιστα και το πλοίο που ξεκίνησε και τις περίφημες κρουαζιέρες της ΑΝΕΚ στη Μεσόγειο. Με το ΕΛ.ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ και το ΤΑΛΩΣ (ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ,ΑΚΟΥΑ ΜΠΛΟΥ) διαφημίζονταν ως ‘’τα πλωτά νησιά της Αδριατικής’’. Μαζί με το λατω το ακολουθήσαν στην Ελλάδα το αδελφό του πλοιο ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ για τις μινωικές γραμμές οπού έγραψε μεγάλη ιστορία και τα επίσης θρυλικά ξαδέλφια ΙΟΝΙΑΝ ΑΙΛΑΝΤ και ΓΚΑΛΑΞΥ για το Στρίντζη. Η σειρά αυτή ξεκίνησε να αλλάζει τα δεδομένα εκείνης της εποχής στις γραμμές της Ιταλίας και άνοιξαν το δρόμο για την ναυπήγηση των νεότερων φερυ.
Η τελευταία συνάντηση των ''πλωτών νησιών της ΑΝΕΚ'' στο πέραμα
Η τιμονιέρα του πλοίου, εικόνες από τη γέφυρα και το κοντρόλ της μηχανής. Το πλοίο μέχρι και το τέλος της καριέρας του μπορούσε να αναπτύσσει ταχύτητα 22 κόμβων.
Στην αρχή λοιπόν εκείνων των μεγάλων αλλαγών το Λατω κατηφορίζει στην Κρήτη από το 1997 ,με μικρά διαλείμματα στη γραμμή του ηρακλείου και για κάποιες ναυλώσεις στο εξωτερικό (το 2007 στη γραμμή Μασσαλία-Αλγερία και το 2012 στη γραμμή Μπάρι-Δυρράχιο) θα παραμείνει στη γραμμή των Χανίων μέχρι το 2014 οπού θα αντικατασταθεί τότε από το ΟΛΥΜΠΙΚ ΤΣΑΜΠΙΟΝ.
2014 Πρώτες ώρες παροπλισμού στη Σούδα. Η σκυτάλη παραδίδετε στους νεότερους (Το ΟΛΥΜΠΙΚ ΤΣΑΜΠΙΟΝ εκτελεί ημερήσιο)
Συνοδοιπόροι του όλα αυτά τα χρόνια το ΛΙΣΣΟΣ και έπειτα το νεότερο ΕΛΥΡΟΣ που αποτέλεσαν οι βασικοί συνοδοιπόροι του στα Χανιά και τα εξυπηρέτησαν (ως και σήμερα το ΕΛΥΡΟΣ) με απόλυτη συνέπεια και αξιοπιστία. Το 2014 λοιπόν έπειτα από μια περιπλάνηση στην ανατολική μεσόγειο και μια σοβαρή βλάβη το πλοιο θα παροπλιστεί στο λιμάνι της Σούδας. Η μοίρα έφερε το πλοιο να περάσει μερικούς μήνες ξανά στον τοπο που συνδέθηκε, σχεδόν στο σύνολο της καριέρας του. Βλέποντας το ολόλευκο, ταλαιπωρημένο και σκοτεινό στην εξω προβλήτα του λιμανιού σκεπτόμενος κανείς την ιστορία του και την πορεία του, μόνο θλίψη μπορούσε να νιώσει και να σκέφτεται πως θα γραφεί η τελευταία σελίδα της πορείας του βασιλοβάπορου.
Πανω: Η καθιερωμένη εβδομαδιαία συνάντηση με το ρο/ρο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ. Κατω: Η θρυλική συνάντηση με το ΕΛΥΡΟΣ όταν αφηχθησαν μαζι στη Σούδα μετά από απεργία. Και τα τρία αποτέλεσαν για πολλά χρόνια η "ομάδα" που εξυπηρετούσε τον τόπο μας.
Μερικούς μήνες μετα στις αρχές του 2015 θα ρυμουλκηθει στο Πέραμα οπού θα αλλάξει χέρια και μετα από τρία χρονια περιπλάνηση στους ντόκους του Περαματος και της Σαλαμίνας, μεταπωλήσεις, ανακοινώσεις διάφορων σχεδίων για την αξιοποίησή του και ένα παιχνίδι με τη γραμματοσειρά του ονόματος του στις μπάντες ,τον Ιούνη του 2018 θα αναχωρήσει για το τελευταίο του ταξίδι στα παράλια της μικράς ασιας , εκεί που μια σπουδαία καριέρα 40 χρόνων έλαβε τέλος.
Πέρασε στην ιστορία μαζί με το ΛΙΣΣΟΣ, το ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ, το ΑΠΤΕΡΑ κι όλα τα υπόλοιπα θρυλικά ποστάλια που υπηρέτησαν την Κρήτη. Ήταν και το τελευταίο από εκείνη τη γενιά των γιαπωνέζικων θηρίων που άλλαξαν τα δεδομένα στην Αδριατική και μαζί του έκλεισε ένα σπουδαίο κεφάλαιο της ελληνικής επιβατηγού ναυτιλίας.
Το ΛΑΤΩ σήμερα ταξιδεύει στα όνειρα και στις αναμνήσεις αυτών που το θυμούνται και το φέρνουν στη μνήμη τους. Ίσως νοερά μια εικόνα του στο λιμάνι, μια στιγμή της ζωής τους στα καταστρώματα του, ένα αντάμωμα με κάποιο φίλο στα σαλόνια του, ένα ταξίδι που ξεκίνησε μ αυτό. Πάντα κάτι θα θυμίζει αυτό το αρχοντοπλοιο στο λιμάνι της Σούδας οσο κι αν αλλάζει με την πάροδο των χρόνων, των βαποριών και των εταιρειών.
Και μπορεί τα βράδια κάπου στις 9 να ακούγετε νοερά η μπουρου του αναχωρώντας για τον Πειραιά.
Ευχαριστούμε τον φίλο μας Γιώργο Ψυχαράκη που πρόσφερε το φωτογραφικό υλικό για την πραγματοποίηση του αφιερώματος αυτού.
