F/B IONIS

Η γραμμή των Κυθήρων, είναι μία γραμμή από τις πλέον παλαιότερες σε βάθος χρόνου και μία γραμμή που ιστορικά έχουν περάσει πολλά πλοία από αυτήν. Οι αναφορές για τη γραμμή Κύθηρα - Αντικύθηρα ξεκινούν στις αρχές της δεκαετίας του 1890, με τη δρομολόγηση του Αηδών, το οποίο ανέλαβε για μικρό διάστημα τη γραμμή Πειραιάς - Κύθηρα μέσω Νεάπολης και Μονεμβασιάς με προέκταση πολλές φορές για Γύθειο και Καλαμάτα. Μερικά χρόνια αργότερα ιδρύθηκε από τον ποταμίτη στη καταγωγή Διακάκη, η ακτοπλοϊκή Διακάκης και Σια, όπου ναυπηγήθηκε ένα νέο ατμόπλοιο με το όνομα Κλεοπάτρα και το δρομολογήθηκε σε εκείνη τη γραμμή, που κατάληξη πλέον είχε τον ποταμό Κυθήρων, ενώ σε σύντομο χρονικό διάστημα η εταιρεία αγόρασε και άλλο πλοίο, το Μίνα και το δρομολόγησε στην ίδια γραμμή. Η εταιρεία προόδευσε και αγόρασε γρήγορα και άλλα πλοία ενισχύοντας τον στόλο της. Στο ίδιο χρονικό διάστημα στη γραμμή αυτή έστειλε τα πλοία της και η ατμοπλοΐα Γουδή, ενώ το 1911 δρομολογήθηκε στη γραμμή το πλοίο Νικόλαος Κ, του καραβίτη εφοπλιστή Γ. Γιατράκη, ενώ το επόμενο έτος δρομολογήθηκε το Κύθηρα του επίσης καραβίτη Π. Κατράκη. Κατά το χρονικό διάστημα από το 1920 και μέχρι λίγο μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο εξυπηρετούσε με αξιοθαύμαστη συνέπεια τη γραμμή των Κυθήρων, η νεοσύστατη Λακωνική ατμοπλοΐα του εφοπλιστή και πλοιάρχου Σπύρου Μπιλίνη από το Γύθειο, με τα πλοία Λακωνία, Ελληνίς και Λέων το οποίο βυθίστηκε από Γερμανική αεροπορική επιδρομή το 1940 ευτυχώς χωρίς θύματα.
Εκείνες τις εποχές, καθώς δεν υπήρχαν οι σωστές λιμενικές υποδομές, τα πλοία αγκυροβολούσαν έξω από το λιμάνι, η την ακτή και μεταφέρονταν από και προς τη στεριά με βάρκες, πολλές φορές με κακές καιρικές συνθήκες, ενώ τα ζώα τα δέναν γύρω από τη βάρκα και αφήνονταν να κολυμπούν δίπλα στη βάρκα και κατά τη άφιξη τους στο πλοίο τα σήκωνε ο γερανός του. Κατά τη διάρκεια της κατοχής, μόνο μερικοί γενναίοι Κυθήριος ναυτικοί τόλμησαν τη σύνδεση του νησιού με τη Πελοπόννησο όπως ο Χ. Κριθάρης απο Καραβά, ο Θ. Μεγαλοκονόμος απο Αγία Πελαγία αλλά και άλλοι, έκαναν δρομολόγια με ξύλινα σκάφη που ως μέθοδο πρωόσης είχαν το πανί. Από το 1944 μέχρι το 1947, εξυπηρετούν τη γραμμή Πειραιάς - Κύθηρα (Αγία Πελαγία), ξύλινα καΐκια που μεταφέρουν επιβάτες και εμπορεύματα, όπως το Αθηνά και το Αφροδίτη της Κυθηραικής ακτοπλοΐας, η οποια δρομολογεί αργότερα το σιδερένιο Άγιος Γεώργιος. Το πρώτο γνήσιο επιβατικό πλοίο που δρομολογήθηκε μετά τη κατοχή στη γραμμή Πειραιάς - Κύθηρα - Γύθειο είναι το Ε/Γ Α/Π Μοσχάνθη από το 1947-1949 της ατμοπλοΐας Τόγια. Τα έτη 1948-1949 δρομολογείται το Ε/Γ Α/Π Γλάρος απο την Ατμοπλοία Καρβουνίδου. Τα έτη 1949-1951, η Πειραϊκή Ατμοπλοΐα δρομολογεί 2 πλοία στην εν λόγω γραμμή το Ε/Γ Α/Π Αλεξάνδρα και το Ε/Γ Α/Π Ανατολή, το οποίο έκανε προέκταση του δρομολογίου προς Μονεμβασιά και Νεάπολη. Τα ίδια έτη δρομολογείται απο την Κυριακόπουλος και Σια το Ε/Γ Α/Π Αύρα για το ίδιο δρομολόγιο, το 1951 το πλοίο αυτό αγοράζεται από τη Ατμοπλοΐα Λαγά και μετονομάζεται σε 'Έλενα' εξυπηρετώντας τη γραμμή ως το 1957. Το 1952 οι ΑΦΟΙ Σιγάλα, δρομολογούν το Ε/Γ Α/Π Καδιώ Στη γραμμή Πειραιάς - Κύθηρα(Αγία Πελαγία) - Γύθειο. Από το 1953-1958 οι Αφοί Τυπάλδου δρομολογούν το Ιονίς στη γραμμή των Κυθήρων. Το 1957 μέχρι το 1960 ο Λ.Λαγάς, δρομολογεί το Ε/Λ Α/Π και έπειτα Δ/Π Μαριλένα στη γραμμή αυτή. Το 1958 η Λακωνική Ατμοπλοΐα φέρνει με το πρώτο Μυρτιδιώτισσα, την επανάσταση στη γραμμή των Κυθήρων καθώς εξυπηρετούσε με ταχύτητα και συνέπεια το δρομολόγιο μέχρι το 1972, ενώ το επόμενο έτος δρομολογείται από την Μαλέας Ναυτιλιακή το Κανάρης, το οποίο ήταν το πρώτο εκ κατασκευής επιβατικό πλοίο που δρομολογήθηκε στη γραμμή, ενώ μπορούσε να φορτώσει στο αμπάρι του μέσω του γερανού του 12 οχήματα, ενώ παράλληλα προσέφερε μεγάλες ανέσεις στον επιβάτη.Τη περίοδο 1960-1970 οι λιμενικές εγκαταστάσεις εκσυγχρονίστηκαν στα λιμάνια και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα για πρώτη φορά τα πλοία που προσέγγιζαν, να μπορούν να πλαγιοδετούν διευκολύνοντας τη φόρτωση επιβατών και εμπορευμάτων. Η γραμμή Πειραιά - Πελοπόννησο - Κύθηρα - Κρήτη ξεκινά το 1977 με την δρομολόγηση του ΕΓ/ΟΓ Κυκλάδες από την εταιρεία των ΑΦΩΝ Αγαπητού. Το πλοίο αυτό σηματοδοτεί το τέλος της κλασσικής ακτοπλοΐας, καθώς είναι το πρώτο κλειστού τύπου οχηματαγωγό που μπαίνει στη γραμμή. Ενώ το επόμενο έτος δρομολογείται το πλοίο θρύλος της γραμμής το Ε/Γ Ο/Γ Ιόνιον της Λίνδος Ναυτιλιακή, πλοίο που παραμένει στη γραμμή για 14 ολόκληρα χρόνια χωρίς να αλλάξει σε αυτά τα χρόνια καθόλου το πρόγραμμα των δρομολογίων του έχοντας συνέπεια στα δρομολόγια, του και τη ποιο μακροχρόνια παρουσία στη γραμμή. Το ίδιο έτος η Ceres δρομολογεί τα ιπτάμενα δελφίνια της στη γραμμή Πειραιάς - Πελοπόννησος - Κύθηρα, δρομολόγηση που θα κρατήσει μέχρι το 2002. Στην περίοδο 1989-99 δρομολογήθηκαν τα εξής πλοία: 1989-1997 Ε/Γ Ο/Γ Μάρθα, 1992-1993 Μήλος Εξπρές της Λίνδος Ναυτιλιακή (το μεγαλύτερο μέχρι τότε και το πιο γρήγορο ως και σήμερα πλοίο της γραμμής Πειραιά-Κρήτης μέσω Γυθείου και Κυθήρων), 1993-1996 Ε/Γ Ο/Γ Θησέυς της ΑΦΟΙ ΜΟΙΡΑ (στο ίδιο δρομολόγιο με προσθήκη το λιμάνι της Καλαμάτας) , 1997-1999 Ε/Γ-ΟΓ Κάντια της ΑΝΕΚ στη γραμμή Πειραιάς-Κύθηρα (στο νέο λιμάνι στο Διακόφτι - Αντικύθηρα - Κρήτη - Γύθειο - Καλαμάτα), το Ε/Γ Ο/Γ Μαρία Πα. (για το τοπικό Γύθειο - Κύθηρα - Αντικύθηρα - Κρήτη πλοιοκτησίας του Κ.Παναγιωτόπουλου 1997-1998) και το Ε/Γ Ο/Γ Νήσος Κύθηρα 1998-2004 (για το μικρό τοπικό Νεάπολη - Κύθηρα(Αγία Πελαγία) με πλοιοκτήτη τη ΒΟΙΑΙ. ΑΕ).
Το 2000 συμβαίνει μία σημαντική εξέλιξη. Δημιουργείται η πρώτη ναυτιλιακή εταιρεία λαϊκής βάσης, με μετόχους Κυθηραίους η ΑΝΕΝ ΑΕ και δρομολογείται το πλοίο Μυρτιδιώτισσα στη γραμμή Πειραιά - Γύθειο - Κύθηρα(Διακόφτι) - Αντικύθηρα - Κίσσαμος. Από το 2000 μέχρι το 2008 με μόνους που τόλμησαν να ρίξουν τα σκήπτρα της πρωτοκαθεδρίας του, το Ρομίλντα 2003-2004 της GA FERRIES και το Ε/Γ Ο/Γ Ανδρέας ΙΙ 2005-2007 της ΑΤΛΑΣ ΝΕ, για το τοπικό Νεάπολη - Κύθηρα - Αντικύθηρα - Γύθειο το οποίο εγκατέλειψε τη γραμμή λόγω των έντονων πιέσεων του ανταγωνισμού, καθώς η εταιρεία με τη προσθήκη τοπικού δρομολογίου και τις γραφειοκρατικές πιέσεις δυσκόλεψε την κατάσταση για το Ανδρέας ΙΙ. Το 2008 έπειτα από πρόσκρουση που είχε στα Κύθηρα η ΑΝΕΝ ναυλώνει το Εξπρές Σαντορίνη και στη συνέχεια το Εξπρές Πήγασος από τη Ηellenic Seaways για αντικατάσταση του Μυρτιδιώτισσα, αλλά η πώληση των μετοχών από τη ΑΝΕΚ η κακή οικονομική κατάσταση και τα χρέη όπως επίσης και το ατύχημα στα Κύθηρα οδήγησαν στην πώληση του πλοίου στην ΝΕΛ και τη εγκατάλειψη της γραμμής από τη εταιρεία όπως και τη ανάληψη της το 2009, από τη θυγατρική της ΑΝΕΚ, LANE, με το πλοίο Βιτσέντζος Κορνάρος ως το καλοκαίρι του 2017, όπου μηχανική βλάβη ακινητοποιεί το πλοίο. Έτσι από το 2018 τη γραμμή αναλαμβάνει το Ε/Γ Ο/Γ Ιονίς της Τriton Ferries ενώ, η ίδια εταιρεία με το ΕΓ/ΟΓ Πορφυρούσα απο το 2008 έχει αναλάβει το τοπικό Νεάπολη - Κύθηρα ενώ μία φορά τη εβδομάδα προσεγγίζει τα Αντικύθηρα.

Έτσι λοιπόν, η ομάδα του Souda Ships, αποφάσισε να επισκεφθεί το νεότερο διάδοχο της γραμμής των Κυθήρων και να πραγματοποιήσει ένα φωτογραφικό αφιέρωμα στο πλοίο.
Το Ιονίς ξεκίνησε να περατώνεται στα ναυπηγεία της Ελευσίνας, το 1968 για λογαριασμό Ζακυνθινού πλοιοκτήτη ενώ μετά από αρκετά οικονομικά εμπόδια περατώθηκε στις 1 Αυγούστου του 1977, για λογαριασμό της Επτανησιακής ΑΝΕ και πραγματοποιεί δρομολόγια στη γραμμή Πάτρα-Σάμη(Κεφαλλονιά) - Βαθύ(Ιθάκη) με προέκταση στο Βrindsi της Ιταλίας. Αυτό μέχρι τη χρεοκοπία της εταιρίας το 1984.Τον επόμενο χρόνο και μετά από ένα μεγάλο παροπλισμό περνά στα χέρια της Ελληνικής Ακτοπλοΐας Α.Ε και δρομολογείται στη γραμμή Πάτρα - Σάμη(Ιθάκη) - Κυλλήνη(Αργοστόλι). Την γραμμή αυτή εξυπηρετεί μέχρι το 1991, με μόνη διακοπή τη ναύλωση του το 1989-1990 στη Seven Island Lines. To 1991 η ναυτιλιακή Ελληνική Ακτοπλοΐα προχωρά σε διάλυση με το Ιονίς να βρίσκεται για μια ακόμα φορά παροπλισμένο προς αναζήτηση αγοραστή. Τελικά το 1993 αγοράζεται το πλοίο από τη οικογένεια Τυρογαλά και αφού προχωρήσει σε ανακαίνιση των κοινόχρηστων χώρων του και σε μετασκευή του γκαράζ, δρομολογείται το 1994 στο δρομολόγιο Πάτρα - Κυλλήνη(Αργοστόλι) - Ζάκυνθος ενώ υπηρετεί την γραμμή μέχρι το 2015 με σύντομα περάσματα από ενδοκυκλαδικά δρομολόγια και τη μετασκευή του 2007 στο Πέραμα, για τη συμμόρφωση του στη συνθήκη της Στοκχόλμης. Εκεί έχουμε τη προσθήκη των sponsors αλλά και τη αφαίρεση των λέμβων και την αντικατάσταση τους με 2 ΜES χωρητικότητας 450 ατόμων το καθένα. Tο 2015 δοκιμάζει τη τύχη του σε μία νέα γραμμή, αυτή τού Αργοσαρωνικού και συγκεκριμένα, στο δρομολόγιο Πειραιάς - Αίγινα - Πόρος. Με την έξοδο του Βιτσέντζος Κορνάρος το 2017 από τη γραμμή των Κυθήρων, υπήρξε ένα κενό το οποίο αναμφισβήτητα για την Τriton Ferries, ήταν μία μοναδική ευκαιρία για να επεκταθεί σε μία γραμμή φιλέτο στην περιοχή του νοτίου Αιγαίου. Έτσι κατέληξε στη αγορά του Ιονίς από την οικογένεια Τυρογαλά και με μίας μικρής έκτασης μετασκευή, που περιορίστηκε στη προσθήκη καμπινών και ένα μικρό ρετουσάρισμα στα χρώματα των κοινόχρηστων χώρων, όπως επίσης τη προσθήκη μίας νέας ηλεκτρογεννήτριας η οποία θα χρησιμέψει για την τροφοδότηση ενός νέου ποιο ισχυρού πλωριού προπελακιού, γενική επισκευή των μηχανών, δρομολογήθηκε στη γραμμή Πειραιάς - Γύθειο - Κύθηρα - Αντικύθηρα - Κίσσαμος με προσθήκη τους καλοκαιρινούς μήνες αυτή της Καλαμάτας.
Μερικές πληροφορίες για το πλοίο. Το Ιονίς έχει μήκος 96,30μ. , πλάτος 17,40μ, βύθισμα 4,40μ και εκτόπισμα 2440,90 τόνων. Διαθέτει ένα πλωριό προπελάκι και ζέυγος πηδαλίων. Η μεταφορική του ικανότητα, ανέρχεται στους 800 επιβάτες σε 3 καταστρώματα, 632 άτομα στην οικονομική θέση, 20 κλίνες και 114 άτομα στα εξωτερικά καθίσματα στο κατάστρωμα. Τέλος παρακολουθείται από τον νηογνώμονα RINA.



Έχοντας πάρει άδεια και ύστερα από επικοινωνία μας με την υπεύθυνη Marketing, Αρετή Τουρλομούση, κατευθυνθήκαμε στο λιμάνι της Κισσάμου όπου βρήκαμε το πλοίο δεμένο, έτοιμο να το εξερευνήσουμε.
Το Ιονίς είναι ένα πλοίο που σε κερδίζει με τη πρώτη ματιά. Είναι φτιαγμένο με τη κλασσική ναυπηγική γραμμή των πλοίων των αρχών της δεκαετίας του 70, απλό με όμορφες ναυτικές γραμμές και καμπύλες προσκαλώντας με την ομορφιά του τον θεατή να το ταξιδέψει.
Η είσοδος μας γίνεται από τον πρυμιό καταπέλτη οχημάτων. Το πλοίο διαθέτει ένα κυρίως γκαράζ με πατάρια περιμετρικά του, για μεγαλύτερη χωρητικότητα σε οχήματα, ενώ ένα επίπεδο κάτω υπάρχει ένα μικρό αμπάρι για 20 Ι.Χ προσφέροντας επιπλέον χωρητικότητα σε οχήματα. Συνολικά έχει χωρητικότητα 170 Ι.Χ . Το πατάρι και το αμπάρι κάτω από το κυρίως γκαράζ είναι προσθήκη της μετασκευής του 1993, με τις καμπίνες του πληρώματος που βρισκόταν στο αμπάρι να μεταφέρονται στο deck πίσω από την γέφυρα. Στο γκαράζ μας υποδέχονται ο Ά μηχανικός Γεράλης Μόσχος Δημήτριος και ο ΄Γ μηχανικός Χάλαρης Αργύριος, ο οποίος αναλαμβάνει την ξενάγηση μας στη καρδιά του πλοίου, το μηχανοστάσιο
Το μηχανοστάσιο είναι πεντακάθαρο και πολύ λειτουργικό όσο αφορά τους χώρους του, στοιχείο που δίνει τη αίσθηση ενός πολύ νεότερου πλοίου. Εκεί συναντάμε τη κινητήρια δύναμη του πλοίου, που προσφέρει υπηρεσιακή ταχύτητα της τάξεως των 16 κόμβων με μέγιστη τους 18 ταχύτητα, τις 2 STORK-WERKSPOOR DIESEL(WARTSILA) μηχανές 4000 ίππων η κάθε μία ενώ επίσης διαθέτει 3 ηλεκτρομηχανές SCANIA 353 ίππων, η κάθε μια προσθήκη που έγινε στην μετασκευή του 1993, ενώ μία τέταρτη ηλεκτρομηχανή δίνει κίνηση σε ένα νέο ποιο ισχυρό προπελάκι έναντι του παλιού, που έπαιρνε κίνηση από τη shaft generator για μεγαλύτερη ελικτική ικανότητα στα λιμάνια. Οι ίδιοι οι πλοιοκτήτες, δίνουν μεγάλη σημασία στη σωστή συντήρηση του πλοίου και φροντίζουν το Ιονίς να είναι κάτι παραπάνω από καλά συντηρημένο, καθώς το πλήρωμα της μηχανής έχει ότι χρειαστεί για την σωστή συντήρηση του πλοίου.




Φεύγοντας από το μηχανοστάσιο κατευθυνόμαστε στους κοινόχρηστους χώρους. Ξεκινώντας από το κατάστρωμα 4 , το κυρίως σαλόνι του πλοίου στο οποίο μπορεί κανείς να χαλαρώσει πίνοντας το καφέ του η τρώγοντας κάποιο σνακ από το μίνι μάρκετ που υπάρχει στο σαλόνι του πλοίου. Το σαλόνι είναι φωτεινό με αναπαυτικά καθίσματα και καναπέδες. Πρύμα του σαλονιού υπάρχει το λογιστήριο υπ ευθύνης του Κου Κουτσόπουλου Γέωργιου ΄Β Λογιστή του Ιονίς και του Μιχαήλ Βραχάτη Προιστάμενο Λογιστηρίου. Δίπλα σε αυτό υπάρχουν κοινόχρηστες τουαλέτες και το ιατρείο του πλοίου. Πλώρα του κυρίως σαλονιού βρίσκουμε τα αεροπορικά καθίσματα, τα οποία είναι υπεραναπαυτικά, ιδανικό μέρος για να ξεκουραστεί ή να κοιμηθεί κάποιος κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Ξεχωριστή αίγλη προσδίδουν σε αυτό το κατάστρωμα οι πλαϊνές περατζάδες, στοιχείο που λείπει από τα σύγχρονα πλοία, και συνθέτει ένα πιο καραβολατρικό ταξίδι. Ανεβαίνοντας ένα επίπεδο στο κατάστρωμα 5, στο οποίο υπάρχουν 18 καμπίνες, 5 τετράκλινες για επιβάτες και οι υπόλοιπες διατίθενται για το πλήρωμα. Εξωτερικά έχουμε χώρο για τους επιβάτες με καθίσματα, ενώ πλώρα έχουμε το δεύτερο κυρίως σαλόνι με θέα τη πλώρη του πλοίου, που διασχίζει τη θάλασσα αλλά και συσκευή προβολής ταινιών .Το σαλόνι αξίζει να σημειωθεί ότι είναι φιλόξενο και η απλότητα του, το κάνει πιο ζεστό.




Τέλος κατευθυνόμαστε στο κατάστρωμα 6. Εκεί συναντάμε τον μοναδικό κοινόχρηστο χώρο αυτού του καταστρώματος, έναν ακόμη υπαίθριο χώρο με καθίσματα για τους επιβάτες, με θέα τα απόνερα του πλοίου. Στο ίδιο κατάστρωμα έχουμε καμπίνες πληρώματος ενώ το επίπεδο αυτό καταλήγει στην γέφυρα με μεγάλο ενδιαφέρον της, τις εξωτερικές βαρδιόλες, στοιχείο που σε μεταφέρει στα χρόνια της κλασσικής ακτοπλοΐας. Στην γέφυρα βρίσκεται ο κάπτα Δημήτρης Λαδάς, ο οποίος είναι γνώστης της γραμμής, έχοντας πλοιαρχήσει για πολλά χρόνια σε αυτήν και βρισκόταν μέχρι και το τέλος του Βιτσένζος Κορνάρος. Εκεί μας ξεναγεί ο ύπαρχος του πλοίου Ιωάννης Αλεξίου ο οποίος εκτός από τη ξενάγηση στη γέφυρα, και το να μας δώσει πληροφορίες για το σκάφος, μας περιέγραψε στιγμές από τα ταξίδια του στη διάρκεια της καριέρας του. Η γέφυρα είναι σύγχρονη ναυτική και με όλα τα μέσα για ένα ασφαλές ταξίδι, καθώς η πλοιοκτήτρια εταιρεία φροντίζει να έχει τον εξοπλισμό του πλοίου σε υψηλά επίπεδα. Φεύγοντας, το πλοίο μας άφησε πολύ θετική εντύπωση, τόσο για τους εσωτερικούς του χώρους που ήταν καθαροί και περιποιημένοι και πολύ πιο σύγχρονοι απο παρόμοια πλοία όσο και για τη φιλοξενία του πληρώματος και το δέσιμο που έχουν σαν ομάδα. Ευχόμαστε σε αυτούς καλά ταξίδια αλλά και σε εμάς να το ξανά επισκεφτούμε μιας που οι εντυπώσεις που αποκομίσαμε από αυτό ήταν άριστες.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τη Κα Αρετή Τουρλομούση,
Τον ΄Γ μηχανικό Κο Χάλαρη Αργύριο για τη ξενάγηση του στο μηχανοστάσιο και για τις πληροφορίες που μας έδωσε για τα τεχνικά χαρακτηριστικά του πλοίου. Τέλος τον Ύπαρχο Κο Ιωάννη Αλεξίου για την ξενάγηση του στη γέφυρα του πλοίου.
Η ομάδα του SoudaShps εύχεται στους πλοιοκτήτες και το πλήρωμα καλα και υγιοί ταξίδια με τον Άη Νικόλα να συνταξιδεύει στην πλώρη τους!

